Hitzaurrea

Honakoa aitortzea egokia dela esan beharra dago, behatutako analisiak ikusita eta berehalako errealitatearen balorazioan oinarrituta, gure herrialdeko egungo egoeran, saihestezina dela onartzea errealitate ekonomiko eta soziopolitiko berrietan ari garela, eta horiek galdera berriak sortzen dituztela gure artean. Gai hauek galdera berriak sortzen dituzte, eta orain arte ez zeuden ezkerreko inongo erakunderen agendan, ez abertzale, ez nazionalista, ez sozialdemokrata, ezta iraultzailetzat
hartzen diren erakundeen agendan ere.

Globalizazio inperialistak ezarritako errealitate berri eta gogor honek, gure bizitzako alderdi guztiak hartzen dituenak, ezagutzen dugun ezker zaharra defendatzen duela dioen gizarte-klase horretatik urruntzea eragiten du, baita gizateria libre izan daitekeen beste mundu bat eraikitzetik ere. Baina langile klasearekiko alienazioa baino are larriagoa dena, denek argi dute ez dela gai nagusi den errealitate berriari erantzuteko, baizik eta egoera batzuetan ukatzen gaituela, beste batzuetan banatzen gaituela, eta kasurik onenetan gure nazioa historiatik ezabatzea aktiboki sustatzen duen proiektu globalista batean asimilatzen saiatzen dela. Globalismo honek, bere irrazionaltasunean, irensten gaitu eta egungo ezkerra predisposatzen ari da emozioak argudioen ordez onartzera, moralizatzera eztabaidatu beharrean, inposatzera eztabaidatu beharrean —dena modernitate, giza eskubide eta emantzipazio aldaketa gisa mozorrotuta, baina errealitatean korporazioek, negozio sareek eta gizakien trafiko mafia berriek inposatu nahi dituzten helburu berberak lortzeko baino ez du balio—. Beste era batera esanda, ezker liberal berri honek kapitalismo metaketaren gurpila biraka mantentzen laguntzen du.

Ezeztapena eta Ezker Liberalaren Jaiotza

Baina ezker zahar honen ahultasun ideologikoaren adierazpenik bereziena “ezeztatze edo kantzelazio kultura” deitu den horretan oinarritutako zentsura berri baten hedapen lotsagabea da. “Zuzentasun politikoaren” inposaketak ezkerraren barruko eztabaida osasuntsua itotzen du eta edozein zalantza arrazionalentzako jasanezina da. Kantzelazio kultura honen atzean disidentzia desprestigiatzeko makina mediatiko sistemiko oso bat dago, baztertua izateko beldurra sortuz eta edozein oposizio eragotziz.

Ezeztatze kultura funtsezkoa izan da ezker berri honen jaiotzan, ezker postmodernoa, baita pseudo-iraultzailea ere, bere nagusitasun moralaren ikuspuntutik begiratzen diguna eta bere ideiak, unibertsitate amerikarretatik sortuak, kapitalaren eta lanaren arteko gatazkaren zentraltasuna gatazka sozialaren, eta gure kasuan, gatazka nazionalaren, ardatz gisa ordezkatzeko.

Eskuin muturraren eta langile klasearen gorakada

Egoera oso honen ondorio larria da gure herrialdeko eta mundu osoko langile klasearen zati handi bat politikarekin desengainatuta egotea da, eta beste zati bat eskuin muturrerantz joatea alternatiba faltagatik haserre eta etsipenagatik. Eta zoritxarrez, dagoeneko ikusten ari gara hau: eskuin muturra ausartago bat, ezkerrak utzitako banderak jasotzen ari dena. Ezker berri honen, ezker liberalaren eta postmoderno pseudo-iraultzaileen porrota saihestezina da, eta hori da gure ondarea.

ZER DA INDAR SOZIALA?

Gertatzen ari denari aurre egiteko dugun erantzunik onena geure burua ezagutzea da, greziarrek esaten zuten bezala. Ez gaude hemen biktima jokatzeko edo iraganeko aintzak gogoratzeko, ezta borroka urte horietan zehar gertatu ziren gertaera historikoetan murgiltzeko ere. Pragmatismoak eta oportunismoak dira nagusi eszenan; interes indibidualak errealitatea ikuspuntu sozialetik jorratzen saiatzen den edozein ikuspegi zapaltzen dute; sozialismo hitza karitatearekin nahasten da, eta elkartasuna ez da auto-sustapenerako edo norberaren kontzientzia baretzeko Gobernuz Kanpoko Erakundeen plataforma bat baino. Hori da, eta ez beste ezer, une honen larritasuna, eta arrazoiz.

Ezkerreko, antikapitalista eta antiglobalizazio erakunde bat izan nahi dugu, Nafarroa eta Euskadi Errepublika gisa subiranotasuna berreskuratzeko proiektu politiko bihurtu nahi duena, non langile klaseak protagonista nagusiak diren. Proiektu honen jaiotza hainbat jatorri politikotako langile talde batek egindako hausnarketa-aldi luze bati lotuta dago, gure herrialdearen historiak eta gure klasearen borrokek Komunitate bat garela erakutsi dutela onartu baitute, aurrera egiteko beharrezko baldintza, zatiketa etniko zaharrak eta aurreiritzi erlijiosoak gaindituz, etorkizun konprometituago eta itxaropentsuago baterantz. Hala ere, gaur egun ere, Komunitate hau desagertzeko arriskua oso erreala da. “Gu”-ren desegiterantz bultzada geldiezina dago, kosmopolitismo faltsu batek, ideologia bihurtutako genero-identitate indibidualistek, gure oinarri ekonomiko produktiboaren hondarraren suntsipenak, desberdintasun sozialen gorakadak, ghetto errealetan bizi diren biztanleria-talde desberdinen arteko gero eta handiagoa den aldea, non multikulturalismoak huts egin duen eta gizarte paraleloak sustatzen diren, eta horri guztiari gure kulturaren eta jaiotza-tasaren gainbehera gehitzen zaio.

Egoera oso honek ikuspegi berri bat sustatzera garamatza, nazio gisa dugun subiranotasunean eta langile klaseen paper nagusian oinarrituta, nahitaez nazioarteko espazio oso ezegonkor batean integratu beharko baititugu, erreferentziazko polo ekonomiko eta politiko berri baten eraketak moldatzen baitu: BRICS. Haien agerpenak aukera bat eskain diezaguke eta aldaketak eragingo ditu hainbat formazio politiko eta sozialetan, espektro ideologiko osoan, bai tokian tokikoetan bai mundu mailan.